Brexit και ευρωπαϊκοί «εφιάλτες»
Η ευρωπαϊκή ήπειρος «φλέγεται». Το βρετανικό Brexit αποτελεί την αποκορύφωση της αντίθεσης των Ευρωπαίων στο σημερινό απεχθές «προσωπείο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της ηγεμόνευσής της από το Βερολίνο, με την εμμονική εφαρμογή της σκληρής μονεταριστικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που «έχει ρίξει στην πυρά» το «Ευρωπαϊκό όραμα» και τις ευρωπαϊκές αξίες....
Brexit: Οι ιδεοληψίες της Αριστεράς και η πεπατημένη που ακολουθεί το ευρωιερατείο
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για την έξοδο της Αγγλίας από την Ευρωζώνη, αποδεικνύει για πολλαπλή φορά πως το ευρωιερατείο βαδίζει την... πεπατημένη, πως τα κλισέ και οι ιδεοληψίες παραμένουν σε ημερήσια διάταξη και πως οι φυγόκεντρες τάσεις εντός της Ε.Ε. ενισχύονται από αντιφατικές δυνάμεις και εντελώς διαφορετικά συμφέροντα....
«Μιθριδατισμός» και «Ολιγαρχική κομματοκρατία»
Ο τελευταίος βασιλιάς του Πόντου, ο Μιθριδάτης ο ΣΤ’ (132 – 63 π.Χ.), επειδή φοβόταν μήπως τον δηλητηριάσουν, δηλητηρίαζε περιοδικά ο ίδιος τον εαυτό του με μικρές, μη θανατηφόρες δόσεις δηλητηρίου. Ο ίδιος αντιστάθηκε στον Ρωμαίο Πομπήιο, προσπαθώντας να διαφυλάξει τα κεκτημένα του ελληνιστικού του βασιλείου στον Πόντο, αλλά ηττήθηκε. Μετά την ήττα, για να μην πέσει στα χέρια του Πομπήιου και των στρατιωτών του, θέλησε να αυτοκτονήσει. Δεν τα κατάφερε όμως, γιατί ο οργανισμός του είχε, ήδη, εθιστεί στο δηλητήριο. Σημειολογικά, «μιθριδατισμός» σημαίνει, ότι έχουμε εξοικειωθεί σε κάθε λογής ανεπιθύμητη κατάσταση και παύουμε να αντιδρούμε σ’ αυτήν, αποδεχόμενοι πράγματα, που προηγουμένως θεωρούσαμε ιδιαίτερα επικίνδυνα και μη αποδεκτά....
Ελληνικό κράτος: Ο «Λεβιάθαν» της διαπλοκής και του «πελατειασμού»
Αναφερθήκαμε, ήδη έως τώρα, σε δύο εκ των κεντρικών πυλώνων, αυτόν της ελλείψεως εθνικής αστικής τάξης από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, στην θέση της οποίας υπάρχει ένα συνονθύλευμα οικονομικής «παρασιτικής» ολιγαρχίας, με κύριο χαρακτηριστικό τον εύκολο ατομικό πλουτισμό μέσω της διαπλοκής με το «πελατειακό» Κράτος και αυτόν της μετατροπής του πολιτικού εποικοδομήματος, κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, σε μια οδυνηρή «ολιγαρχική κομματοκρατία», όπου εντάσσεται σχεδόν το σύνολο του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού, που με οποιονδήποτε τρόπο έχει «δούναι και λαβείν» από τις κρατικές δομές, αποτελώντας, έτσι, ένα τεράστιο εμπόδιο για την έξοδο της Χώρας από την κρίση....
Από το τέλος των ψευδαισθήσεων στην εποχή των παγετώνων;
Η ψήφιση των προαπαιτούμενων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η υποθήκευση της χώρας με το υπερταμείο -χρονικής διάρκειας ενός αιώνα στο οποίο εντάσσεται ολόκληρη η περιουσία του Δημοσίου- και τον «αυτόματο δημοσιονομικό κόφτη» που παρακάμπτει ελληνική Βουλή και κυβέρνηση, σηματοδοτούν το τέλος των ψευδαισθήσεων και την είσοδό μας σε μια νέα εποχή!...
Τα αίτια της «βύθισης και «παράδοσης» της Ελλάδος
Του Γεωργίου Παπασίμου (Twitter: @PapasimosG / https://www.facebook.com/gpapasimos)
Συνεχίζοντας επί της ουσίας την προβληματική του προηγούμενου άρθρου μας περί της παράδοσης της Ελλάδας και του τέλους των ψευδαισθήσεων, θα επιχειρήσουμε να παραθέσουμε τους κεντρικότερους πυλώνες – προβλήματα, που συνιστούν το «Ελληνικό πρόβλημα». Πρόβλημα που έχει ολιστικό χαρακτήρα, αφού ξεπερνά την πολιτική προβληματική και τα προτάγματα, τα οποία βιώσαμε καθ’ όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης κατά την περίοδο της μνημονιακής κηδεμονίας και ιδιαίτερα μετά την αποκάλυψη της πλήρους ενσωμάτωσης του υπάρχοντος κομματικού – πολιτικού προσωπικού, ανεξαρτήτως προσήμων, στο φαύλο, αναξιοκρατικό και αναποτελεσματικό πολιτικό εποικοδόμημα της Μεταπολίτευσης....
Η παράδοση της Ελλάδας και το τέλος των ψευδαισθήσεων
Του Γεωργίου Παπασίμου, δικηγόρου (Twitter: @PapasimosG, https://www.facebook.com/gpapasimos)
Η ψήφιση των βαρύτατων μηχανισμών εποπτείας της Ελλάδος από τους ξένους δανειστές, μετατρέποντας τα μνημόνια σε είδος «Φρανκενστάιν» (υπερταμείο χρονικής διάρκειας ενός αιώνα, με ένταξη σ’ αυτό όλης της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου και με καθαρή εποπτεία των δανειστών και «αυτόματος δημοσιονομικός κόφτης» με παράκαμψη της Βουλής και της κυβέρνησης, ως εκφράζουσας, έστω και αντιπροσωπευτικά, τη λαϊκή βούληση),
στοιχειοθετεί την έννοια της «παράδοσης» της Χώρας, η οποία λαμβάνει σταθερότερα χαρακτηριστικά της «αποικίας χρέους»....
