Η «μονομαχία στα αλώνια» της διαπλοκής τελείωσε! Το «έπαθλο» μιας εκ των τεσσάρων τηλεοπτικών σταθμών αποτελεί, αναμφισβήτητα, το «χρυσόμαλλο δέρας» νομιμοποίησης και ισχυροποίησης του ρόλου της στο σημερινό ρευστό και σαθρό πολιτικοοικονομικό εποικοδόμημα της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι «κόστισε» στους τέσσερις «τυχερούς» μερικά εκατομμύρια ευρώ περισσότερα.
Του Γεωργίου Παπασίμου, Site: http://www.gpapasimos.gr, Twitter: @PapasimosG
Ευτυχείς, όμως, εμφανίζονται στις κάμερες και οι διοργανωτές αυτού του ριάλιτι σόου τύπου «Survivor», οι σημερινοί «λωτοφάγοι» της εξουσίας, που βαυκαλίζονται ως «ανεστραμμένες καρικατούρες του Δον Κιχώτη», ότι με αυτή την διαδικασία χτύπησαν, δήθεν, τη διαπλοκή στην Ελλάδα!!!
Πραγματικά, μεγάλοι κερδισμένοι είναι πρωτίστως οι τέσσερις οικονομικοί Όμιλοι, που πλειοδότησαν στις τέσσερις άδειες, αλλά συνολικά και η «παρασιτική κλεπτοκρατική» οικονομική ολιγαρχία της χώρας. Κι αυτό γιατί, ισχυροποιούμενοι πλέον, μέσω της κρατικής νομιμοποίησης, θα ελέγχουν πλήρως την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή, χωρίς κανέναν ποιοτικό ή δεοντολογικό έλεγχο, καθώς κάτι τέτοιο δεν τέθηκε καν ως προαπαιτούμενο, με ανύπαρκτο ή πλήρως υπονομευμένο το Ε.Σ.Ρ. ως θεσμικό τοποτηρητή της δεοντολογίας, την ενημέρωση του λαού σε μια κρίσιμη περίοδο – καμπή του μνημονιακού «Γολγοθά».
Είναι βέβαιο ότι δεν θα είναι οικονομικά βιώσιμοι οι τέσσερις τηλεοπτικοί σταθμοί, όταν ο συνολικός τζίρος της σημερινής τηλεοπτικής αγοράς δεν υπερβαίνει τα 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ενώ τα ποσά, με τα οποία χτυπήθηκαν οι άδειες (60 – 70 εκατομμύρια η καθεμία), αποτελούν σχεδόν το διπλάσιο έως τριπλάσιο του τζίρου των νέων τηλεοπτικών επιχειρήσεων.
Και στον πιο αδαή είναι ξεκάθαρο ότι αυτό θα αποτελέσει το κρίσιμο σημείο ενός νέου κύκλου «πολιτικής ομηρίας» κι ενός νέου επιπέδου διαπλοκής της ανανεούμενης κομματικής ολιγαρχίας της χώρας, σε βάρος των πραγματικών συμφερόντων του λαού μας, που είναι η πλουραλιστική ενημέρωση (όσο το δυνατόν αντικειμενικότερη), η εφαρμογή στοιχειωδών κανόνων δεοντολογίας, με βάση αυτούς που ισχύουν σε προηγμένες τηλεοπτικά χώρες και η ποιότητα στον πνευματικό και πολιτιστικό τομέα.
Είναι σίγουρο ότι,όχι μόνο δεν πρόκειται για το χτύπημα της διαπλοκής ή για τη στοιχειώδη διευθέτηση του προηγούμενου χαώδους συστήματος της Μεταπολίτευσης, όπου διογκώθηκε η «κλεπτοκρατία» και η διαπλοκή, αλλά, αντιθέτως, χάνεται μία πολύ σπουδαία ευκαιρία για μια μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση, που θα μπορούσε, πραγματικά, να αλλάξει την κατάσταση στον κρίσιμο για την Δημοκρατία αυτόν χώρο και που ανέμεναν και οι πολίτες που στήριξαν τη σημερινή κυβέρνηση.
Μάλιστα δε, χωρίς κανένα εξωτερικό εμπόδιο από τη μνημονιακή κηδεμονία, στην οποία, δυστυχώς, αυτή έχει ενταχθεί και υπηρετεί πλέον με φανατισμό στο πεδίο της οικονομίας και στο πλαίσιο της εθνικής κυριαρχίας.
Μια τέτοια δημοκρατική μεταρρύθμιση θα προέβλεπε τον μέγιστο δυνατό αριθμό καναλιών με βάση την τεχνολογία (15 περίπου), θα οριοθετούνταν ένα μίνιμουμ ποσό αντικαταβολής για τη χρησιμοποίηση του δημοσίου αγαθού, που είναι οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες (θα μπορούσε να είναι 15 – 20 εκατ. ευρώ η καθεμία), θα θεσμοθετούνταν κανονισμοί λειτουργίας και δεοντολογικές αρχές, με ισχυροποίηση της Ανεξάρτητης Αρχής Ε.Σ.Ρ. με προσωπικότητες εθνικής εμβέλειας και ισχυρό πλαίσιο λειτουργίας, αλλά και ευθυνών των μελών του σε περίπτωση παραβίασης των προϋποθέσεων, που θα έθετε η Πολιτεία. Αυτό είναι βέβαιο, ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πλαίσιο δημοκρατικής και πλουραλιστικής λειτουργίας και την απαρχή του «ξηλώματος» της διαπλοκής μεταξύ συγκεκριμένων ιδιοκτητών και των «αρμών» της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας.
Αντίθετα, η διαδικασία που ακολουθήθηκε, θα ενισχύσει τα θεμέλια επάνω στα οποία έχει οικοδομηθεί και διαιωνίζεται η κατάσταση της μονοφωνικότητας και της διαπλοκής στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το δικαίωμα δηλαδή της «παρασιτικής» οικονομικής ολιγαρχίας να μεταχειρίζεται ως «εμπόρευμα» και «κτήμα της» ένα σημαντικό κοινωνικό αγαθό, όπως είναι η ενημέρωση του λαού και η άνοδος του πνευματικού του επιπέδου. Ακόμη, η δυνατότητα των διαφόρων εκπροσώπων της «παρασιτικής» οικονομικής ολιγαρχίας να ρυθμίζουν την πληροφόρηση πέρα από κάθε κοινωνικό έλεγχο και κοινωνική λογοδοσία, αρκεί να προβάλλουν το «χοντρό τους πορτοφόλι».
Αυτό, τελικά, αποτελεί τον πυρήνα της διαπλοκής, κάτι που θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουν ακόμα και αυτοί που μετατράπηκαν εν μία νυκτί σε «λωτοφάγους» της εξουσίας.
No Replies to " «Μονομαχία στα αλώνια» της διαπλοκής και οι «Λωτοφάγοι» της εξουσίας"