Η θεοποίηση της Ε.Ε. και των λειτουργιών της και η εμμονή της ελληνικής αντιπολίτευσης και των Ευρωπαίων να τεντώνουν το δάκτυλο, δείχνοντας συνιστώσες τάχα του ΣΥΡΙΖΑ που επεξεργάζονται λύσεις για μια Ελλάδα εκτός Ευρώπης και ευρώ, προσκρούουν στη σκληρή πραγματικότητα του σήμερα και στα αμείλικτα ερωτήματά της.
Του Γεωργίου Παπασίμου
Η τρόικα, οι «θεσμοί» και οι εταίροι-σύμμαχοι πόσο πολύ έχουν βοηθήσει την Ελλάδα και πόσο πολύ νοιάζονται για την προστασία και προκοπή του λαού της;
Τα στατιστικά νούμερα αποδεικνύουν πως αυτό που επιδίωξαν από το 2010, από την πρώτη στιγμή της κρίσης, είναι να σώσουν τις γερμανικές και γαλλικές πρωτίστως τράπεζες που είχαν εκτεθεί κατά 160 δισ. στα ελληνικά ομόλογα, αλλά και να επιβάλλουν αυτό που βόλευε και βολεύει την εξαγώγιμη Γερμανία, τη λιτότητα ως λύση στο πρόβλημα ανάπτυξης και χρέους της ευρωζώνης και ως ένα ιδεολογικό καταστάλαγμα.
Η Ελλάδα από τη στιγμή που αφέθηκε στη δίνη της «λαίλαπας» των μνημονίων, είδε το χρέος της να εκτοξεύεται και τον λαό της να δυστυχεί, με την ανθρωπιστική κρίση να αποτελεί άλλη μια παράμετρο της επαχθούς επιβολής ενός παράλογου, αντικοινωνικού και αντιδημοκρατικού μνημονίου.
Ποιος λογικός άνθρωπος -που δεν θα είχε συμφέροντα να υπερασπιστεί- θα μπορούσε να πειστεί πως οι προθέσεις των εταίρων ήταν φιλικές; Πως ήθελαν να μας βοηθήσουν και πως όλα τα προβλήματα γεννιούνται από τις «ελλιπείς» ελληνικές κυβερνήσεις κι έναν κακομαθημένο, τεμπέλη, διεφθαρμένο λαό;
Αν μελετούσε κάποιος με προσοχή τα πρώτα συμπεράσματα της επιτροπής Αλήθεια του Δημόσιου Χρέους, θα αντιλαμβανόταν για ποιο λόγο το χρέος είναι παράνομο, επαχθές και μη βιώσιμο.
Αυτό που είναι συγκλονιστικό είναι πως στις διαπιστώσεις πάνω πάνω φιγουράρει η παραδοχή πως οι δανειστές γνώριζαν πως η επιβολή των μνημονιακών μέτρων θα οδηγήσει σε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά παράβαση των καταστατικών αρχών των ίδιων των «θεσμών», που προσέτρεξαν να βοηθήσουν τις τράπεζες με το να τις διευκολύνουν να αποβάλλουν τα ελληνικά «τοξικά» ομόλογα και με το προχωρήσουν σε ανακεφαλαίωσή τους.
Ακόμη, η διαπίστωση πως η ΕΚΤ υπερέβη την αποστολή της επιβάλλοντας συγκεκριμένη πολιτική, ένα καταστροφικό μνημονιακό «οδοστρωτήρα» αγοράζοντας ομόλογα σε δευτερογενή αγορά και απαιτώντας την αποπληρωμή τους, όχι στην τιμή που τα αγόρασε αλλά σύμφωνα με την ονομαστική τους αξία.
Τέλος, πως οι δημόσιες δαπάνες της χώρας το 2010 ήταν κάτω από το μέσο όρο των δαπανών των άλλων μελών της ευρωζώνης, με εξαίρεση τις αμυντικές δαπάνες. Και πως τα δύο τρίτα της αύξησης του χρέους της χώρας από το 1980 έως το 2007, που τη μετέτρεψαν σε οιονεί «αποικία χρέους», οφείλεται στην άνοδο των επιτοκίων.
Για ποια βοήθεια λοιπόν σχίζουν τα ιμμάτιά τους ο κ. Σόιμπλε ή ο κ. Σουλτς και άλλοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συνεπικουρούμενοι από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ;
Με ποια λογική μπορεί κάποιος να υποστηρίξει την πρακτική των φιλελεύθερων της Ευρώπης, πως ένα δανειακό πρόγραμμα οφείλει να συνοδεύεται από μέτρα που μειώνουν μισθούς, συντάξεις, ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία και στερούν το κράτος από το μοναδικό όπλο ανάπτυξης που είναι οι επενδύσεις; Αν μια χώρα, όπως η Ελλάδα και η κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας, δηλώσει πως αποδέχεται τις οφειλές και πως θα είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις της, γιατί θα πρέπει να καταβάλει φόρο αίματος στους δανειστές της;
Πρώτη φορά δανειζόμενος επιχειρεί να επιβάλλει τους όρους του στον δανειστή, δήλωσε ευθαρσώς ένα από τους Ευρωπαίους συνομιλητές, λησμονώντας πως ο δανειστής αν εξασφαλίζει με έγγραφα την παραδοχή του χρέους δεν έχει κανένα δικαίωμα να επιβάλλει τον τρόπο που θα βρεθούν τα χρήματα της αποπληρωμής.
Ειδάλλως, σε αυτήν την περίπτωση, δεν πρόκειται για βοήθεια και ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αλλά για τη διατήρηση εν ζωή ενός έθνους σε συνθήκες οριακής επιβίωσης για να μπορεί να υπηρετεί και να ανταποκρίνεται στοιχειωδώς τις απαιτήσεις και τον φόρο. Μια τέτοια Ευρωπαϊκή Ένωση δεν τη θέλει ο ελληνικός λαός, κάτι που διαπιστώθηκε και στη δημοσκόπηση της Public Issue που κατέγραψε αυξανόμενη δυσαρέσκεια για την Ε.Ε. και το ευρώ.
Ποιος υπερήφανος λαός, όπως ο ελληνικός με τη δική του ιστορία, μπορεί να αποδεχτεί να μετατραπεί η χώρα του σε «διεθνές πειραματόζωο»; Μόνο κάποιοι υποτελείς νεοφιλελεύθεροι «πραγματιστές».
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟΝ “ΔΙΑΛΟΓΟ” ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΙΜΟΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Φιλοτίου 2-4, Αθήνα, Τ.Κ. 11362, Τηλ.: 210.8237.140, 6972.924356
Fax: 210.8218.633, e-mail: g.papasimos@yahoo.com
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG
https://www.facebook.com/giorgos.papasimos
No Replies to "Θέλουν να διατηρήσουν την Ελλάδα σε συνθήκες οριακής επιβίωσης"