Η Αριστερά είναι εδώ για το συμφέρον και την υπερηφάνεια ενός ολόκληρου λαού

Οι ώρες και οι μέρες μέχρι την Κυριακή του Δημοψηφίσματος είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για την Ελλάδα και το μέλλον της.

Του Γεωργίου Παπασίμου

Ενορχηστρωμένα η αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ και σε πλήρη διάσταση με το λαϊκό αίσθημα, παραποιούν τα γεγονότα, εμπαίζουν και υιοθετούν φράσεις από το οπλοστάσιο μιας βαθιάς συντηρητικής, αυταρχικής αντίληψης της πολιτικής πραγματικότητας…

Η στρατηγική που ακολουθούν, που στοιχίζεται πίσω από τις βλέψεις του πιο επιθετικού χρηματοοικονομικού και πιστωτικού κεφαλαίου και των πιο ακραίων γερμανικών κύκλων που επιζητούν να καθυποτάξουν την όποια διαφορετική αντίληψη άσκησης οικονομικής πολιτικής και να διατηρήσουν εντός της ευρωζώνης μια «αποικία χρέους», συμπυκνώνεται στα σημεία:

• Φτάσαμε σε μια πολύ κακή συμφωνία με ευθύνη του Τσίπρα
• Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ πάει να το κάνει η κυβέρνηση πρόβλημα της χώρας
• Υπάρχει λόμπι της δραχμής

• Αποκαλύπτεται σκοτεινό σχέδιο εξόδου από την Ευρώπη

Τα ερωτήματα στα οποία δεν απαντά ασφαλώς  η «τρόικα εσωτερικού» είναι όμως αρκούντως αποκαλυπτικά, για το τι κρύβουν οι θιασώτες του μνημονιακού «οδοστρωτήρα», που επέφερε μια άγρια λιτότητα, εξαθλίωσε εκατομμύρια Ελλήνων και άλλαξε βίαια την καθημερινότητά τους με όρους ληστρικούς και βαθιά ταξικούς.

Γιατί, αλήθεια, οι μνημονιακές δυνάμεις στην Ελλάδα δεν λένε κουβέντα ή δεν καταδικάζουν τη στάση των δανειστών, που είναι πρόδηλα ανθελληνική, προσβλητική και απάνθρωπη, όπως του  Ντάισεμπλουμ και του ενορχηστρωτή της φρίκης Σόιμπλε;

Υπήρξε ή όχι, πριν λίγες ημέρες, πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης, που ήταν σκληρή για τα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ και τις δεσμεύσεις του, που έγινε δεκτή από τους θεσμούς ως καλή βάση για συζήτηση, αλλά την επομένη ανατράπηκε από τους δανειστές, που συμβάδισαν με τις ακραίες απαιτήσεις του ΔΝΤ;

Γιατί άραγε ρίχνουν όλη την ευθύνη στην κυβέρνηση και καμία στους δανειστές; Όπως είπε και υπουργός της κυβέρνησης για το Δημοψήφισμα, «πέντε μήνες η χώρα ζει ένα μαρτύριο, ένα βασανιστήριο από τους θεσμούς. Η κυβέρνηση προσπαθεί να προσεγγίσει τους θεσμούς, πολλές φορές με ατυχείς χειρισμούς, αντιμετωπίζει όμως τελεσίγραφα. Και κάθε προσέγγιση την αξιοποιούν για να στέλνουν νέα τελεσίγραφα και να σηκώνουν πιο ψηλά τον πήχη. Δεν το βλέπουν η ΝΔ, το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ; Το μόνο που τους νοιάζει είναι να αλλάξουν οι συμμαχίες για να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση;».

Λένε «ναι» σε ένα νέο, σκληρό μνημόνιο και μια συμφωνία που θα διαλύσει οριστικά τον κοινωνικό ιστό, θα αποσαρθρώσει ολοκληρωτικά τις εργασιακές σχέσεις και θα υποδουλώσει για δεκαετίες  γενιές Ελλήνων, μετατρέποντας τη χώρα σε χωματερή «σκοτωμένων» ονείρων, θεωρώντας πως αυτή η εξέλιξη είναι καλύτερη από μια μη συμφωνία;   

«Τι έχετε να πείτε για τη στάση του Σόιμπλε και του Ντάισελμπλουμ; Απολύτως τίποτε», αναρωτήθηκε υπουργός και συνέχισε: «Τι πάει να πει ναι στην Ευρώπη και μένουμε Ευρώπη; Δηλαδή η Ελλάδα δεν μένει Ευρώπη έτσι και αλλιώς ό,τι και να γίνει; Τι αθλιότητες είναι αυτές που κάνετε; Θέλετε να κρυφτείτε να υπεκφύγετε από το πρόβλημα. Να είστε και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ;».

Το χρέος είναι βιώσιμο όπως υποστηρίζουν οι κ.κ. Σαμαράς- Βενιζέλος ή όχι σύμφωνα με το ταξικό ΔΝΤ;

Η συνεχιζόμενη λιτότητα λύνει το πρόβλημα της χώρας, οδηγεί στην ανάπτυξη, δρα ανασταλτικά στην ανθρωπιστική κρίση;

Οι δανειστές θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες; Αν ναι, ποιες ευρωπαϊκές διατάξεις επιτρέπουν σε όργανα εκτός χώρας να καθορίζουν τι θα πουληθεί και τι όχι (από τη δημόσια περιουσία), ποιος θα φορολογηθεί και ποιος όχι, ακόμη και στη βάση ενός γενικότερου σχεδίου με σαφείς δημοσιονομικούς στόχους; Ποιοι ευρωπαϊκοί θεσμοί προβλέπουν απομόνωση των ηγεσιών που δεν συμφωνούν με έναν άθλιο φιλελευθερισμό;

Αν εμείς ως χώρα συμφωνούμε στους στόχους, ποιος νομιμοποιεί να καθορίζουν αυτοί τον τρόπο; Μόνο, όμως η Βουλή, όπως είχε πει και ο Αλέξης Τσίπρας, νομιμοποιείται να αποφασίζει τέτοιου είδους μέτρα.  

Όταν αποδεδειγμένα τα μέτρα λιτότητας στρέφονται κατά των φτωχότερων στρωμάτων και είναι και αναποτελεσματικά και οι “θεσμοί”, όπως έκανε το ΔΝΤ ανοιχτά, υπερασπίζονται το μεγάλο κεφάλαιο και τις τράπεζες μόνο, δεν έχουμε να κάνουμε μια μια βαθιά ταξική πολιτική επιλογή;

Πού πήγαν τα λεφτά που δανειστήκαμε; Πόσα χρήματα πήγαν για την ανάσχεση της κρίσης και την ανάπτυξη και πόσα για τη διάσωση ευρωπαϊκών τραπεζών;

Πλήρωσαν αλήθεια οι ευρωπαϊκοί λαοί τον ελληνικό ή ΔΝΤ, ΕΚΤ και Γερμανία κέρδισαν από τις δανειακές συμβάσεις;  

Το ζήτημα δεν είναι το δημοσιονομικό αλλά η καταστρατήγηση κάθε έννοιας δικαίου και η προσπάθεια να υποταχθεί μια νέα εκλεγμένη κυβέρνηση στις ορέξεις των αγορών.

Με το Δημοψήφισμα καλούμαστε να απαντήσουμε με ένα «ναι» ή ένα «όχι», αν θέλουμε τη ζωή μας να καθορίζουν τα συμφέροντα , η γερμανική καπιταλιστική «ελίτ», αν αποδεχόμαστε να είμαστε έρμαιο μιας «εμμονικής», ιδεοληπτικής, νεοφιλελεύθερης και τιμωρητικής αντίληψης και αρνούμαστε την αξιακή ηθική ανασυγκρότηση της χώρας, που μόνο η κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας μπορεί να επιβάλλει.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΕΡΕΥΝΑ” ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ…

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΙΜΟΣ

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Φιλοτίου 2-4, Αθήνα, Τ.Κ. 11362, Τηλ.: 210.8237.140, 6972.924356

Fax: 210.8218.633, e-mail: g.papasimos@yahoo.com

Twitter: @PapasimosG

https://www.facebook.com/syrizapapasimos

Κοινοποίηση Άρθρου σε