Έχουν έναν θαυμάσιο τρόπο «θεσμοί» και ΜΜΕ να απαξιώνουν την ελληνική κυβέρνηση και τη διαπραγματευτική της ομάδα, αλλά ευτυχώς όλο και περισσότεροι Έλληνες πολίτες αντιλαμβάνονται το σκληρό παιχνίδι των εντυπώσεων, που παίζεται με έπαθλο τη δημιουργία μια μόνιμης «αποικίας χρέους» εντός της ευρωζώνης και έναν λαό υποταγμένο στα πιο άγρια ένστικτα του νεοφιλελευθερισμού.
Του Γεωργίου Παπασίμου
Κοινοποιούν και προωθούν με κάθε μέσον και τρόπο φράσεις τόσο φορτισμένες που χρειάζεται προσπάθεια για να τις «απογυμνώσεις» και να τις φέρεις στις πραγματικές τους διαστάσεις: «Κάποιοι ΄Ελληνες, όπως ο Γιάνης Βαρουφάκης, μου σπάνε τα νεύρα», «έχει εξαντληθεί η υπομονή μας», «οι Έλληνες είναι αφερέγγυοι», «κάντε μεταρρυθμίσεις αν θέλετε χρήματα», «ο Έλληνας συνταξιούχος παίρνει την ίδια σύνταξη με τον Γερμανό και βγαίνει στη σύνταξη 7-8 χρόνια νωρίτερα», «πρώτη φορά ακούω δανειζόμενος να θέλει να επιβάλλει όρους στον δανειστή», «πέντε χαμένοι μήνες», «να αφήσουν τα ψέματα, να ζητήσουν συγνώμη και επιτέλους να διαπραγματευτούν», «οι ΄Ελληνες έχουν δικαιώματα, αλλά δικαιώματα έχουν και οι ευρωπαϊκοί λαοί που πληρώνουν τους Έλληνες», «Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται»…
Φράσεις που γίνονται σημαία από τους εκπροσώπους της πρώην μνημονιακής κυβέρνησης και που επιδιώκουν να δώσουν μια ηθική διάσταση στις διαφωνίες εντός του Brussels group και στην εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις ή μια διάσταση ανυποληψίας και ανικανότητας…
Οι δόσεις «τοξικού δηλητηρίου» που χορηγήθηκαν στη χώρα μας και οι επισημάνσεις ακόμη και από το ΔΝΤ για τραγικά λάθη στην ελληνική περίπτωση, αποδεικνύεται πως δεν αρκούν. Πολύ απλά, ακριβώς επειδή ΕΚΤ, Κομισιόν και ΔΝΤ, υπό το καθοδηγητικό βλέμμα της Γερμανίας, δεν νοιάζονται αν θα σωθεί η ελληνική κοινωνία, όπως σωστά το επισήμανε και ο οικονομολόγος Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην σύμβουλος του προηγούμενου προέδρου της Κομισιόν, Μανουέλ Μπαρόζο. Αρχικά ενδιαφέρονταν να σώσουν τις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες που ήταν «φορτωμένες» με ελληνικά ομόλογα και τώρα να διαφυλάξουν το κύρος του ευρώ, της Ε.Ε. και να σταθούν επάξια στο γεωπολιτικό παιχνίδι.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης ή η τεμπελιά των Ελλήνων που θέλουν δάνεια αλλά όχι υποχρεώσεις, αλλά τα συγκεκριμένα συμφέροντα που εξυπηρετούνται με την καθυπόταξη της πρώτης και μοναδικής αριστερής κυβέρνησης στην Ευρώπη και την εγκαθίδρυση ενός ιδιότυπου κοινωνικού και οικονομικού καθεστώτος, προπύργιο δογματικών και νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, ενός «διεθνούς πειραματόζωου».
Αυτό που επιδιώκουν να τιθασεύσουν είναι τις όποιες «εναλλακτικές φωνές» στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιρλανδία και γιατί όχι και στην Ιταλία και να δημιουργήσουν μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, η οποία θα άγεται και θα φέρεται από μικρές ομάδες διεθνών τραπεζών και θεσμικών επενδυτών.
Κάποιοι στο εσωτερικό αναρωτιούνται αφελώς: «Μα να μην πληρώσουμε χρέη που δημιουργήσαμε, δανειζόμενοι χωρίς περίσκεψη και στο όνομα ενός υπέρμετρου καταναλωτισμού»;
Όμως, το καπιταλιστικό μοντέλο με το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι αυτά που ευνόησαν μια τόσο στρεβλή ανάπτυξη (και που επέτρεψε να απλωθεί στην Ελλάδα ένα διεφθαρμένο, πελατειακό κράτος με ψευδή οικονομικά στοιχεία), πέραν ασφαλώς από τις τραγικές ευθύνες Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ τις προηγούμενες δεκαετίες και των δύο τελευταίων μνημονιακών κυβερνήσεων.
Υπάρχει, άραγε, κάποια ηθική διάσταση στο χρέος, απέναντι στην οποία οφείλει να υποκύψει η κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας;
Πώς μπορεί όμως να μιλά κάποιος για ηθική σε μια συμφωνία που επιβλήθηκε βίαια, χωρίς τη συναίνεση μιας κοινωνίας;
Η συμφωνία και οι τωρινές διαπραγματεύσεις βασίζονται σε εκβιαστικά διλήμματα, στο δίκαιο του ισχυρού και στην καταπάτηση των δικαιωμάτων ενός ολόκληρου λαού. Δεν υπάρχει η αλληλεγγύη των κρατών-μελών αλλά η επιβολή των δανειστών.
Αν υπάρχει ηθική διάσταση και παραβίασή της, αυτή ανήκει αποκλειστικά στην άλλη πλευρά. Αν οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις στην Ελλάδα είναι με το μέρος της, ίσως κάποια στιγμή κληθούν να λογοδοτήσουν για την αμετροεπή ανηθικότητά τους.
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG
https://www.facebook.com/syrizapapasimos?ref=hl
No Replies to "Δεν υπάρχει η αλληλεγγύη των κρατών-μελών αλλά η επιβολή των δανειστών"