Του Θανάση Καρτερού
Το προηγούμενο δεκαπενθήμερο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έδωσε στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα μια ανάσα από 3,3 δισ. ευρώ. Χθες αποφάσισε για το επόμενο δεκαπενθήμερο να δώσει μόνο 500 εκατομμύρια ευρώ. Για το επόμενο δεκαπενθήμερο, βλέπουμε. Η ΕΚΤ έχει κανόνες και, αν δεν τηρήσει η Ελλάδα τους όρους, δεν πρόκειται να άρει την εξαίρεση για τα ελληνικά ομόλογα, δήλωσε ο κύριος Ντράγκι. Και εν συνεχεία, με ήσυχη τη συνείδησή του, ασχολήθηκε με την Κύπρο.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της δήλωσε ότι δεν προκύπτει από την απόφαση κανένα πρόσθετο πρόβλημα ρευστότητας για το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα. Οι επαΐοντες μπορούν να αποφανθούν αν έχει δίκιο ή αν κάνει τα ξινά γλυκά για να καθησυχάσει τους έτοιμους να τρομάξουν. Οι μη επαΐοντες όμως δεν γίνεται να μην σκεφτούν πως, όταν ο Ντράγκι κλείνει σιγά – σιγά τη βρύση της ρευστότητας, τότε υπάρχει πρόβλημα. Για την ακρίβεια υπάρχουν δυο σοβαρά προβλήματα.
Το πρώτο είναι ότι ο Ντράγκι συντηρεί το κλίμα αβεβαιότητας ως προς το αύριο της ελληνικής οικονομίας. Το δεύτερο, καθόλου ανεξάρτητο από το πρώτο, είναι ότι εκβιάζει κανονικά και κυνικά την ελληνική κυβέρνηση. Κανονικά -δηλαδή σύμφωνα με τους κανόνες που επικαλείται και τους οποίους σε πάμπολλες περιπτώσεις παραβλέπει. Και κυνικά -δηλαδή απαιτώντας να τηρηθούν οι όροι. Ποιοι όροι; Ελάτε τώρα, όπου όροι και Βερολίνο. Ή όπου όροι και Σόιμπλε.
Πολιτικά μιλώντας, έχουν πιασμένη την Ελλάδα από τον λαιμό. Εξακολουθούν να διαπράττουν μικρά εγκλήματα εις βάρος της και να απειλούν με τα χειρότερα αν δεν υπάρξει πλήρης παράδοση. Μπορεί συνεπώς το δέντρο των 500 εκατ. να μην φαίνεται σοβαρό, αλλά το δάσος του εκβιασμού είναι και σοβαρό και σκοτεινό. Και πορευόμαστε προς το Eurogroup, που θα συζητήσει τις ελληνικές προτάσεις, με την αγωνιώδη απορία της Κοκκινοσκουφίτσας: Λύκε, λύκε, είσαι εδώ;
Εδώ είναι, να είστε βέβαιοι. Το δείχνουν οι καθημερινές απειλές του Σόιμπλε, οι φαρισαϊκές συμβουλές του Γιούνκερ, το μαρτύριο της σταγόνας του Ντράγκι. Οι όροι, οι κανόνες, η επίκληση παλιών και καταδικασμένων δεσμεύσεων δεν είναι παρά τα λογάκια του λύκου. Τα δόντια του όμως τα δείχνει -και τα χρησιμοποιεί… δειγματοληπτικά- ο τραπεζίτης. Και καλό είναι όσοι κουνούν αυστηρά το δάχτυλο στην κυβέρνηση να θυμούνται και τα δόντια…
Πηγή: Η Αυγή
No Replies to "Λύκε, λύκε είσαι εδώ;"