Τα πραγματικά μεγάλα διλήμματα της κάλπης

Είναι σύνηθες φαινόμενο στις εκλογικές αναμετρήσεις, η πρόταξη πάσης φύσεως διλημμάτων από τους πολιτικούς «μονομάχους», με βάση τις κομματικές στοχεύσεις και τις επιδιώξεις τους. Το φαινόμενο αυτό έχει βαθιές ρίζες, γιατί είναι διάχυτη η εντύπωση, ότι τα προεκλογικά διλήμματα μπορούν, αφενός, να συσπειρώσουν μεγάλα τμήματα ψηφοφόρων και, αφετέρου, σε μεγάλο βαθμό, να χειραγωγήσουν αυτά.

Ανεξαρτήτως, όμως, των στοχεύσεων των κομμάτων και της πλειοδοσίας των διλημμάτων, αμέσων ή εμμέσων, που προβλήθηκαν για την αυριανή εκλογική αναμέτρηση κυρίως των Ευρωεκλογών, η ίδια η πραγματικότητα και η ιστορική κρισιμότητα των στιγμών θέτει τα πραγματικά μεγάλα διλήμματα, τα οποία θα θέσει ή οφείλει να θέσει και να αξιολογήσει ο κάθε ψηφοφόρος.

Πρώτον, ως προς την πορεία της Ευρώπης: Είναι βέβαιο ότι, με την ψήφο μας, θα καθορίσουμε και, συνεπώς, θα συνεργήσουμε ή όχι, στο εάν συνεχισθεί η σημερινή πορεία «Γερμανοποίησής» της, που, εκ των πραγμάτων, σημαίνει συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της λιτότητας, κατάργηση των Ευρωπαϊκών κατακτήσεων στο επίπεδο του Κράτους Πρόνοιας και Κράτους Δικαίου, υπονόμευση της βασικής Ευρωπαϊκής αρχής, που είναι η ισοτιμία των Χωρών, με την εφαρμογή διαβάθμισης αυτών ανάλογα με την οικονομική και πολιτική δύναμη και, εν τέλει, την πλήρη διάλυση και καταστροφή του Οράματος της «Ευρώπης των Λαών», της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας και της Ισοτιμίας.

Ως εκ τούτου, η ψήφος μας στην ευρωκάλπη στους εκπροσώπους του  Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, του Σοσιαλιστικού Ευρωπαϊκού Κόμματος και του Κόμματος των Φιλελευθέρων, παρά την επικοινωνιακή – λεκτική «επίδειξη φιλοευρωπαϊσμού» τους, λόγω των ακολουθούμενων πολιτικών τους, που οδηγούν στην υπονόμευση της Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης, Δημοκρατίας και Ισοτιμίας, θα πρέπει να θεωρηθεί, αντικειμενικά, ότι η ψήφος μας αυτή στρέφεται ευθέως κατά του Ευρωπαϊκού Οράματος. Αλλά και ψήφος στα διάφορα εθνικιστικά ακροδεξιά ναζιστικά μορφώματα, που «ψαρεύουν στα θολά νερά» κάτω από τον εύκολο «μανδύα» του ευρωσκεπτικισμού και της προβολής των εθνικών εγωισμών, οδηγεί, επίσης, αντικειμενικά, σε βαρειά προσβολή του Ευρωπαϊκού Οράματος.

Συνεπώς, απέναντι σ’ αυτό το δίλημμα, η θετική απάντησή μας είναι η στήριξη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (Κ.Ε.Α.), που αγωνίζεται για το Ευρωπαϊκό Όραμα της Ισοτιμίας, της Αλληλεγγύης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, που μπορεί να προέλθει μόνο μέσα από την αλλαγή πορείας των σημερινών αδιέξοδων πολιτικών του μονεταρισμού, που επιβάλλει το Βερολίνο. Ενισχυτικό στοιχείο γι’ αυτό αποτελεί και το γεγονός ότι, επικεφαλής αυτής είναι ο Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αλέξης Τσίπρας, ως υποψήφιος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μία υποψηφιότητα ιδιαίτερα τιμητική, σημαντική και εξόχως συμβολική και ουσιαστική για την Ελλάδα της κρίσης.

Δεύτερον, ως προς την πορεία της Ελλάδας: Τέσσερα χρόνια μνημονιακού «οδοστρωτήρα» και αντιμετώπισής της ως το «πειραματόζωο» των συμφερόντων του Ευρωπαϊκού και παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, η Χώρα λαμβάνει διαρκώςχαρακτηριστικά «αποικίας χρέους» του Βερολίνου, με βαθύτατη ανθρωπιστική κρίση, αφαίρεση της εθνικής κυριαρχίας, οξύτατη ανεργία και καταστροφή του παραγωγικού μηχανισμού της. Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση, αντικειμενικά, δεν μπορεί να έχει βάση κανένα άλλο δίλημμα, από αυτό της διεξόδου απ’ αυτή την προδιαγεγραμμένη καταστροφική πορεία, με την ανατροπή του μνημονιακού δικομματισμού και του συστήματος παρακμής, που έχει επιβάλει στην Χώρα η παρασιτική οικονομική ολιγαρχία, μέσα από την πολιτική ενίσχυση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ως κεντρικού πυρήνα ενός ευρύτερου αντιμνημονιακού, δημοκρατικού, πατριωτικού μετώπου Σωτηρίας.

Αυτά τα δύο κρίσιμα στοιχεία στην Ευρώπη και Ελλάδα, αποτελούν το κεντρικό νόημα της αυριανής κάλπης. Η θετική ή η αρνητική προσέγγιση σ’ αυτά από τους ψηφοφόρους – πολίτες, θα έχει κολοσσιαίες συνέπειες για την πορεία της Χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης.

Κοινοποίηση Άρθρου σε