Ποιος φοβάται τις εξελίξεις;

Για ποιο λόγο αλήθεια νιώθουν αμήχανα πολλά στελέχη της κυβέρνησης ή και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, εν αναμονή των εξελίξεων στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και κυρίως εξαιτίας διαρροών ή επιλεγμένων στοχεύσεων ορισμένων ελληνικών ή και διεθνών ΜΜΕ;

Του Γιώργου Παπασίμου, δικηγόρου στον Άρειο Πάγο

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΔΙΑΛΟΓΟΣ” (Τρίκαλα Θεσσαλίας) και στο freesocial.gr.

Προς τι η προσπάθεια του επιτελείου του Αλέξη Τσίπρα να μειώσει τους τόνους και τις προσδοκίες, αλλάζοντας τους όρους και επιλέγοντας αντί της «συμφωνίας» τη λέξη «λύση»;

Ποιος αμφισβητεί πως η συμφωνία δεν θα είναι αυτή που θα ήθελε η ελληνική κυβέρνηση, μιας και θα την αναγκάσει να μεταθέσει αποφάσεις της και να ψηφίσει νέους ανακουφιστικούς νόμους στο μέλλον και όχι άμεσα όπως είχε αφήσει -ή ανακοινώσει- να εννοηθεί;

Η λαϊκή εντολή που δόθηκε στην κυβέρνηση έχει βάθος τετραετίας και πρώτο μέλημα είναι να βγει η χώρα από το μνημονιακό παρελθόν, είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και υπενθύμισε ότι «προεκλογικά λέγαμε ότι δεν υπάρχουν μαγικά ραβδάκια. Επειδή δεν έχουμε επιλέξει να κάνουμε το πιο εύκολο και επιλέξαμε να μείνουμε σταθεροί στον προσανατολισμό μας, δίνουμε αυτή τη μάχη για να αλλάξουμε τις συνθήκες».

Αυτή η ρεαλιστική αποτίμηση των διαπραγματεύσεων από πλευράς κυβέρνησης προδιαθέτει για άμεση λύση και άρα για το κλείσιμο του κύκλου που άνοιξε με τις εκλογές του Ιανουαρίου και το γεγονός αυτό αποτελεί μια θετική και ουσιαστική εξέλιξη.

Αν προσέξει κάποιος τις πιο πρόσφατες κυβερνητικές δηλώσεις θα καταλάβει το άγχος των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τις επόμενες κινήσεις στις οποίες θα αναγκαστεί να προχωρήσει και την αβεβαιότητα για την έκβασή τους.

«Η συμφωνία που ευελπιστούμε ότι θα προκύψει, σίγουρα θα είναι συμφωνία που και τα μέλη της Βουλής που στηρίζουν την κυβέρνηση θα κληθούν να την επικυρώσουν με την ψήφο τους», είπε ο κ. Γαβριήλ Γαβριηλίδης, θέλοντας προφανώς να καθησυχάσει τους φόβους για παράκαμψη κάποιων κόκκινων γραμμών και πρόσθεσε αβέβαια: «Δεν πανηγυρίζουμε αν μπουν νέοι φόροι»…

Αυτό που οφείλουμε να επισημάνουμε αυτήν την κρίσιμη ώρα, είναι πως η Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας, η πρώτη Αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: δεν τη βαραίνει παρελθόν διαπλοκής, συναποτελείται από άφθαρτους υπουργούς και το κυριότερο δεν εξυπηρετεί συμφέροντα. Οι όποιες, λοιπόν, οπισθοχωρήσεις της δεν θα είναι απόρροια προεκλογικών ψεμάτων ούτε αφομοίωσής της από την εξουσία. Αλλά το φυσικό αποτέλεσμα μιας ανελέητης διαπραγμάτευσης με εκπροσώπους των μεγάλων και μάλιστα των πιο επιθετικών ευρωπαϊκών κεφαλαίων.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να επιδιώκουν να αλλοιώσουν τις εντυπώσεις, ούτε να ντύσουν με «φανταχτερά ρούχα» τη συμφωνία-λύση. Επειδή δεν διακατέχονται από το άγχος της διατήρησης της εξουσίας και δεν μετρούν το πολιτικό κόστος, καθώς δεν νοιάζονται γι’ αυτό. Με μοναδικό τους γνώμονα την έκφραση των λαϊκών μαζών, των μικρών και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων και των μισθωτών- συνταξιούχων που υπέφεραν και στερούνται από την κρίση, μπορούν να… απλώσουν την πολιτική τους. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, κάθε νέος νόμος ή νομοσχέδιο μπορούν να αποδεικνύουν την αληθινή τους πρόθεση και ποιον εξυπηρετούν. Αρκεί η συμφωνία να μην αποτρέπει την ανάπτυξη και την αλλαγή της παραγωγικής δομής της χώρας.

Εκεί που θα μπορούσε κάποιος να εστιάσει την κριτική του προς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι στις λάθος εκτιμήσεις του πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης. Πως με μια επίθεση λογικής θα πείσει τους δανειστές να αποσύρουν μια οικονομική πολιτική που μετέτρεπε τη χώρα σε αποικία χρέους και την ελληνική κοινωνία σεπεδίο πειραμάτων με ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και μετατροπή των εργαζομένων σε φτηνά υποχείρια, χωρίς δικαιώματα.

Οι δανειστές επιδίωκαν να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα συγκεκριμένων ολιγοπωλίων, αυτών που απομυζούν τις εθνικές οικονομίες σε εποχές κρίσης.

Αυτό που είναι απαραίτητο να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή, είναι να μιλήσουν ανοιχτά χωρίς φόβο αλλά με πάθος, να παραδεχτούν τα λάθη τους αλλά και να ζητήσουν τη συμβολή -και μάλιστα σε μόνιμη βάση- της πλειονότητας του ελληνικού λαού (με δημοψήφισμα;). Επειδή τη δύναμή τους δεν μπορούν παρά να την αντλούν από τους ίδιους τους Έλληνες, όλους  αυτούς που πλήρωσαν το κόστος τής μιας έως τώρα ταξικής γι’ αυτό και άδικης λιτότητας.

Κοινοποίηση Άρθρου σε