Όταν επιχαίρουν κυβέρνηση και… διαπλοκή

Η προφανής ικανοποίηση κυβερνητικών παραγόντων και οι υπερφίαλες δηλώσεις τους πως χτυπήθηκε η διαπλοκή, θα μπορούσαν να θεωρηθούν «λεπτό» χιούμορ, αν δεν εξέφραζαν τη φιλελεύθερη αντίληψη, πως κάθε πράξη που φέρνει χρήμα στα άδεια ταμεία αποτελεί επιτυχία.   

Του Γεωργίου Παπασίμου, Site: http://www.gpapasimos.gr, Twitter: @PapasimosG

Η διαδικασία που ακολουθήθηκε απόφερε 246 εκατ. ευρώ στα ταμεία του κράτους, αλλά υπονόμευσε τη λειτουργία των τεσσάρων καναλιών, που με βάση τον συνολικό τζίρο της σημερινής τηλεοπτικής αγοράς -που δεν υπερβαίνει τα 200 εκατομμύρια- δεν υπάρχει περίπτωση να αποβούν κερδοφόρα. Σύμφωνα

και με έναν από τους χαμένους του πλειοδοτικού διαγωνισμού, τον κ. Σαββίδη «οι προσφορές ξέφευγαν κατά πολύ από την πραγματική αξία των αδειών».

Ένας επιχειρηματίας προς τι λοιπόν να μπει σε μια διαδικασία οικονομικής αυτοϋπονόμευσης, αν προσδοκά άλλου είδους οφέλη;

Όταν όμως αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας άλλης προοπτικής στη λειτουργία ενός τόσο ισχυρού μέσου όσο ένα τηλεοπτικό κανάλι, είναι σαν να προετοιμάζεται το έδαφος για ένα νέο είδος διαπλοκής της πολιτικής με την οικονομική εξουσία.

Την ίδια ώρα, με τις ευλογίες της κυβέρνησης και του υπουργού Επικρατείας, που μιλούν για «χτύπημα» της διαπλοκής, κάποιοι μεταλοεπιχειρηματίες εκπρόσωποι της «παρασιτικής κλεπτοκρατικής» οικονομικής ολιγαρχίας της χώρας νομιμοποιούνται στις δράσεις του στον χώρο της ενημέρωσης και μάλιστα ισχυροποιούμενοι ακόμη περισσότερο.

Μπορεί η κυβέρνηση να τους «πήρε» μερικά εκατομμύρια, όμως τους παραχώρησε το δικαίωμα να ελέγχουν την πληροφόρηση και μάλιστα χωρίς καμία… υποχρέωση, καθώς κανένας δεοντολογικός και ακόμη περισσότερο ποιοτικός έλεγχος ή έλεγχος σεβασμού των εργασιακών συμβάσεων δεν τους επιβάλλεται. Υπάρχει, άραγε, στρατηγικός σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ, που να εμπεριέχει τους στόχους μιας δημοκρατικής, πλουραλιστικής τηλεόρασης, που διευθετεί το προηγούμενο χαώδες σύστημα της Μεταπολίτευσης, εγκαθιδρύει ένα νέο θεσμικό καθεστώς που προάγει τον ελληνικό πολιτισμό και προωθεί την «αντικειμενική» ενημέρωση; Και μόνο η υπονόμευση του Ε.Σ.Ρ. ως θεσμικού τοποτηρητή της δεοντολογίας αποτελεί μια μικρή ένδειξη πως άλλος ήταν ο στόχος.

Αλήθεια, με την ευκαιρία, υπάρχουν μελέτες βιωσιμότητας -όπως σε όλες τις νέες, σοβαρές επιχειρήσεις που θέλουν να παραμείνουν υγιείς- των νέων καναλιών;

Χτυπήθηκε λοιπόν η διαπλοκή (ένας λογικός συνειρμός είναι πως «διαπλοκή» ήταν ο όμιλος Βαρδινογιάννη, οι μέτοχοι του MEGA και ο κ. Δ. Κοντομηνάς που χτυπήθηκαν ανηλεώς); Μα από τους τέσσερις νικητές, οι δύο δραστηριοποιούνται στον χώρο των ΜΜΕ εδώ και δεκαετίες…

Ο κ. Αλαφούζος πάνω από 25 χρόνια (του ανήκουν ο τηλεοπτικός Σκάι, τρεις ραδιοφωνικοί σταθμοί και η «Καθημερινή») και ο κ. Κυριακού από το 1988 (του ανήκουν ο τηλεοπτικός Αντέννα, τρεις ραδιοφωνικοί σταθμοί, μια εκδοτική εταιρία που εκδίδει πλήθος περιοδικών, δύο διαδικτυακά κανάλια, μια εταιρία ηχοπληροφόρησης κ.λπ.).

Αλήθεια, πόσο πιο «αριστερή» είναι η λύση που προάγει ο κ. Τσίπρας, από εκείνη που επιδίωξε ο Κώστας Καραμανλής με τον νόμο που επιχείρησε να περάσει για τα ΜΜΕ, σύμφωνα με τον οποίο θα υπήρξε ασυμβίβαστο εργολάβων-προμηθευτών και ιδιοκτητών καναλιών;

Όταν ένας από τους κερδισμένους, ο κ. Καλογρίτσας, έχει αναφερθεί ως ο νέος εθνικός εργολάβος, καθώς δραστηριοποιείται σε αρκετούς τομείς όπως οι οδικοί άξονες, η αποκατάσταση χωματερών και του είχε ανατεθεί η ανέγερση του νέου Εφετείου της Αθήνας στον χώρο πίσω από τον Άρειο Πάγο;

Κατασκευαστική εταιρία, την ΕΡΓΑΣ, έχει και ο κ. Αλαφούζος, ο οποίος διαθέτει έξι ναυτιλιακές εταιρίες και είναι ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Την ίδια ώρα, και οι άλλοι δύο προνομιούχοι κάτοχοι τηλεοπτικών αδειών δραστηριοποιούνται σε πολλαπλούς τομείς, αποτελώντας την «αφρόκρεμα» της οικονομικής ζωής της καταχρεωμένης Ελλάδας.

Ο κ. Κυριακού, πέραν των πολλών δραστηριοτήτων του, ασχολείται με επίσης με την ναυτιλία και ο κ. Μαρινάκης, εκτός από ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Ολυμπιακός, είναι πρόεδρος και ιδρυτής της Capital Maritime & Trading Corp, η οποία διαχειρίζεται 40 πλοία και η περιουσία εκτιμάται γύρω στα 700 εκατ. δολάρια. Του ανήκουν τέσσερις εφημερίδες τα «Παραπολιτικά», μια οικονομική, μια της Ορθοδοξίας και το «Καρφί». Ακόμη, διαθέτει ραδιόφωνο και sites.

Τέλος, οφείλουμε να σημειώσουμε την εμπλοκή των τριών εξ αυτών με τη Δικαιοσύνη, με κάποιες υποθέσεις να παραμένουν εκκρεμείς.

Ο κ. Αλαφούζος κλήθηκε να δικαιολογήσει ποσό 50 εκατ. ευρώ για τα έτη 2000-2012 και του έχει επιβληθεί δέσμευση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του από το ΚΕΦΟΜΕΠ. Το 1992 δε ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος κατά των Αριστείδη και Γιάννη Αλαφούζου για λαθρεμπόριο πετρελαίου, με βάση πόρισμα της τότε διεύθυνσης Οικονομικού Εγκλήματος.

Για τον κ. Καλογρίτσα υπονοήθηκε από τον κ. Πάνο Καμμένο πως επιχειρεί με «μαύρο» χρήμα να εκβιάσει για μια άδεια και σε έκθεση του ΣΔΟΕ εντοπίζονται εικονικές συναλλαγές ύψους περίπου 35 εκατ. ευρώ, για έργα που ανέλαβαν αλλά δεν παρέδωσαν στο δημόσιο δύο εταιρίες του. Το 2009 δε η ΕΥΠ κατέγραψε συνομιλίες του με τον βαρυποινίτη Παναγιώτη Βλαστό.

Ο κ. Μαρινάκης ήρθε αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη ως ύποπτος σύστασης εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο και βρίσκεται σε καθεστώς περιοριστικών μέτρων. Μετά την ανακριτική διαδικασία θα ακολουθήσει έκδοση βουλεύματος για το ποιοι θα παραπεμφθούν και ποιοι όχι.

H διαδικασία που ακολουθήθηκε, τελικά, μάλλον θα ενισχύσει τη «μονοφωνικότητα» και τη διαπλοκή στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το δικαίωμα δηλαδή της «παρασιτικής» οικονομικής ολιγαρχίας να μεταχειρίζεται ως «εμπόρευμα» και «κτήμα της» ένα σημαντικό κοινωνικό αγαθό, όπως είναι η ενημέρωση του λαού και η άνοδος του πνευματικού του επιπέδου. Γι’ αυτό ας μην επιχαίρουν τα μεγαλοστελέχη της κυβέρνησης που εσκεμμένα βλέπουν το δένδρο αλλά χάνουν το δάσος.

Κοινοποίηση Άρθρου σε